Odissea inspiratie Met zovelen onderweg

Met zovelen onderweg

Het is nu zo’n 15 jaar geleden dat ik het eerste boek van Joseph Jaworski las: ‘Synchroniciteit – de innerlijke weg naar leiderschap’. Een boek dat me regelrecht in mijn hart raakte en dat het begin markeerde van mijn innerlijke reis naar leiderschap. Op verschillende momenten in de afgelopen jaren is Jaworski voor mij – naast enkele anderen – een belangrijke inspiratiebron geweest. Aan het eind van zijn eerste boek staat een kort verhaal. Daarover wil ik het nu hebben.

De stem van één mens

“Vertel me eens wat een sneeuwvlok weegt”, vroeg een koolmees aan een duif. “Niets meer dan niets”, was het antwoord.

“In dat geval moet ik je een wonderbaarlijk verhaal vertellen”, zei de koolmees. “Ik zat eens op de tak van een dennenboom, vlakbij de stam, toen het begon te  sneeuwen – niet hevig, geen razende sneeuwstorm, nee, gewoon, zoals in een droom, zonder enig geweld. Daar ik toch niets beters te doen had, begon ik de sneeuwvlokken die op de naalden en twijgjes van mijn tak neer dwaalden, te tellen. Ik was precies bij nummer 3.741.952, toen de 3.741.953e sneeuwvlok op die tak viel – niets meer dan niets, zeg je, maar de tak brak af.”

Na dat verhaal  te hebben verteld, vloog de koolmees weg. De duif, sinds de tijd van Noach een autoriteit in vredeszaken, dacht een tijdje over het verhaal na en zei ten slotte in zichzelf: “Misschien ontbreekt er nog maar de stem van één mens om tot vrede in de wereld te komen.”

Veel meer dan jaaroverzichten

In deze tijd van het jaar schotelen de media ons jaaroverzichten voor. Zoals het gaat in de wereld van de nieuwsmedia, krijgen we daarin vooral rampen, narigheid, oorlog en ongelukken te zien. Ik laat deze overzichten voor wat ze zijn en ben in gedachten bij de vele mensen die ik in het afgelopen jaar mocht ontmoeten en die elk voor zich een sneeuwvlok zijn in de ontwikkeling van duurzaam leiderschap, van vrede in zichzelf en in hun directe omgeving.

Met zovelen onderweg

Deze menselijke sneeuwvlokken vind ik in internationale communities, zoals die van The Work of Byron Katie, Transformational Presence en the European Mentoring and Coaching Council. En ook in mijn dagelijks leven en in mijn werk kom ik velen tegen. Er is een groot verlangen naar een wereld die werkt, naar een leven in verbinding en verbondenheid, naar een werkplek waar mensen het beste van zichzelf laten zien. Daarvoor zijn zoveel mensen in beweging. De uitspraak van de duif is nog niet gerealiseerd, maar we zijn met zovelen onderweg. Dit stemt mij tevreden en positief aan het begin van dit nieuwe jaar.

 

7 antwoorden
  1. Tineke Dubbelman zegt:

    Dankjewel voor deze inspiratie op de laatste dag van dit jaar. De tekst van koolmees en duif plaats ik om mijn FB-pagina, ter inspiratie van nog zoveel meer mensen. Hopelijk zit daar dan de “nog laatst benodigde stem” tussen.

    • Henk Keimpema zegt:

      Hallo Margreet,
      Ik volg het goede voorbeeld van Tineke, en ook ik zal de tekst van koolmees en duif op mijn FB-pagina plaatsen.

      Ik wens je veel liefde, geluk en gezondheid toe in 2015 !

      • Margreet van Persie zegt:

        Henk, dank je wel voor het verspreiden van het verhaal. Jij ook veel liefde, geluk en gezondheid in 2015.

  2. Nelleke zegt:

    Beste Margreet,
    Wat een mooi verhaal! Goed idee om dat verder te verspreiden. Op naar de laatst benodigde sneeuwvlok!
    Dank je wel hiervoor en graag tot ziens in het nieuwe jaar,
    Nelleke

  3. Birgit Kahl zegt:

    Wat een mooi beeld, bedankt Margreet. Heel inspirerend zo aan het begin van een nieuw jaar! Ook ik zal dit prachtige verhaal zeker doorsturen naar andere “sneeuwvlokjes”, op dat zij hoop houden!

Reacties zijn gesloten.